Gevoelige kinderen overeenkomsten

Een unificatietheorie

Na gedegen onderzoek uit zeer vele bronnen en het langslopen van zogenaamde checklijsten, kom ik tot de conclusie, dat de kenmerken van ADHD, Nieuwetijdskinderen en hoogbegaafden veel overeenkomsten vertonen. Dit kan betekenen, dat de onderliggende problemen dezelfde zijn. Om nu een beetje inzicht te verschaffen, zal ik de significante problemen uit alle gezamenlijke lijsten hieronder vermelden. Onderstaande lijst is samengesteld uit vele lijsten die circuleren. Het bevat de kenmerken die in vrijwel iedere lijst voorkomen. Ik noem ze dan ook:

 

Universele kenmerken van kinderen van deze tijd

  • Astma
  • Eczeem
  • Allergie
  • Huilen vaak als baby
  • Wijze uitspraken
  • ADHD
  • Hoogbegaafdheid
  • Dromerig
  • Dyslexie
  • Originele oplossingen
  • Moeite met motoriek
  • Verschil in ontwikkelsnelheid tussen geest en lichaam
  • Slaapproblemen
  • Verdriet
  • Angst
  • Snel verveeld
  • Concentratieprobleem
  • Creatief
  • Intuïtief
  • Ongeduldig
  • Impulsief
  • Zorgen maken
  • Stemmingswisselingen
  • Rusteloosheid
  • Neiging tot verslaving
  • Probleem met eigenwaarde
  • Gevoelig voor sfeer
  • Moeite met vaste procedures
  • Minderwaardigheidsgevoel
  • Individualist
  • Wil zelfstandig zijn
  • Verzet tegen autoriteit
  • Faalangst
  • Eenzaamheid
  • Verbaal zeer vaardig
  • Agressief gedrag

 

Veel van de genoemde kenmerken zijn terug te voeren op een beperkt aantal basisoorzaken:

  • schuld, angst, verdriet, schaamte

 

Op hun beurt hebben deze basiskenmerken een directe relatie met het  menselijke energiesysteem. De fysieke klachten zoals eczeem en astma komen dan ook geheel voor rekening van de geestelijke problematiek, die voorvloeit uit deze basiskenmerken. Ik heb meerdere malen meegemaakt, dat iemand met astma hier na een behandeling van 2 uur van genezen was.

 

Therapie:

Indien we als therapeut er in kunnen slagen om een aantal van deze basisoorzaken te elimineren, komen we tot een rustiger leefwereld, zowel in de persoon als in zijn sociale omgeving. Wegnemen van deze basisproblemen ontneemt ca. 80% van “het lijden” van de persoonskenmerken. Streven naar 100% moet gezien worden als een illusie. Overigens zijn vele kenmerken geen “probleem” maar een gave. De meeste van bovenstaande kenmerken kunnen middels een therapie worden geïntegreerd en herkend in het leven van het kind. De grootste turbulentie wordt uit het bestaan gehaald en omgezet in bewustwording en acceptatie van de kenmerken. Je kunt er beter mee leren omgaan als je de dingen herkent en erkent. Zelfacceptatie en acceptatie door je omgeving is van essentieel belang voor ieder mens. Bewustwording gaat niet alleen via praten (psychotherapie), maar meestal met een “raken” aan het onbewuste deel van de menselijke psyche.

 

Een nieuwe visie op behandelen

Na enige jaren betrokken te zijn geweest in het behandelen van nieuwetijdskinderen, overspannen mensen, chaotische mensen, depressieve mensen en andere personen met gelijksoortige kenmerken, komt er een lijn naar voren. Deze lijn is, dat al deze mensen, meestal kinderen, kampen met een aantal criteria die te vergelijken zijn. Deze vergelijkingen zijn op basis van diverse checklijsten gestaafd. Uit deze checklijsten, die in ruime mate circuleren, komt naar voren, dat de criteria voor bepaalde “ziekten” of “persoonlijkheden” een opvallende vergelijking vertonen. Categorieën die overeenkomen op een groot aantal punten zijn:

  • ADHD
  • Stress / overspannenheid
  • Nieuwetijdskinderen
  • Hoogbegaafdheid
  • Dyslexie / dyscalculie
  • Depressie / manische depressiviteit

 

Nu geldt in onze wereld zo ongeveer, dat voor iedere “stoornis” een aparte club wordt opgericht. Deze club koestert het eigen probleem en probeert erkenning te krijgen voor de symptomen die als uniek worden ervaren. Al deze stromingen proberen wetenschappelijk onderzoek op gang te krijgen, zodat men gaat zoeken naar oorzaken in genetische en fysieke afwijkingen die vervolgens middels chemische en / of psychologische weg moeten worden herkend of onderdrukt. De diversiteit aan onderzoeken en chemische middelen en de neiging van sommige wetenschappers om het eigen onderzoek belangrijker te achten dan de oplossing van het probleem, resulteert in een veelheid van aanbevelingen. Accenten worden gelegd op de “eigenheid” van het probleem in plaats van op de gemeenschappelijke kenmerken. Oplossingsgericht denken wordt minder belangrijk geacht dan een correcte checklijst. Resultaat is, dat we onze kinderen aan zware medicijnen zetten, die de symptomen onderdrukken. Dat we hiervoor zelfs zover moeten gaan, om sterke opiaten aan onze jeugd te verstrekken (b.v. Ritalin) is zorgwekkend. Wordt het niet tijd, dat we ons beeld van hoe een “Normaal mens” er uit zou moeten zien gaan bijstellen? Als we alle lijsten die hierboven zijn genoemd en alle mensen die “lijden” aan deze kenmerken bij elkaar optellen, aan hoeveel procent van de bevolking komen we dan? 40% , 50%, 60% ?

 

Over de samenhang en een oplossing

Als we nu eens vrij denken en niet gebonden zijn aan bloedgroepdiscussies over symptomen en ziekten, kunnen we een geheel ander beeld waarnemen. Voordat ik zal pogen uiteen te zetten hoe ik hierover denk, eerst even een aantal persoonlijke stellingen:

 

  • Wetenschappelijk onderzoek is niet de enige methode om te komen tot inzicht
  • Wat we niet kunnen zien, voelen, ruiken, horen of proeven kan wel degelijk bestaan
  • Statistisch onderzoek hoeft echt niet per definitie juist te zijn
  • Wetenschappers zijn ook mensen, meestal met een groot ego
  • Mensen, en dus ook wetenschappers, stoppen met zoeken, zodra ze een kader hebben gevonden, waarvan ze denken dat het past voor de probleemstelling.