Gedichtenbundels over hooggevoeligheid
Door Cornel van Noppen
Vernissage van de Ziel
Sensitieve kinderen gewoon anders
Vernissage van de Ziel
In deze bundel staat het innerlijk gevecht met het dagelijks leven als overgevoelig persoon.
Sensitieve kinderen gewoon anders
Een gedichtenbundel over gevoeligheid bij sensitieve kinderen
Voor het bestellen van de gedichtenbundels van Cornel van Noppen verwijzen wij u graag door naar haar website:
cornelvannoppen.nl
over gevoeligheid
overgevoeligheid
elke dag de confrontatie
met jezelf,
je omgeving, je relaties,
het voelt vaak niet goed
op school, op het werk
een buitenbeentje
altijd al
net of je niet dezelfde taal spreekt
dezelfde gevoelens kan delen
onbegrip
eenzaamheid
dat vooral
soms
als alle gedachten
te veel worden
en nodig
uitgelaten moeten worden
je hoofd vol woorden zit
en niets te kunnen zeggen
niemand die begrijpt
dat je een gevecht
met jezelf voert
op leven en dood
wetend dat je verliest
de grond
die wegzakt onder je voeten
geen houvast
het zand tussen je vingers
weg voelt glippen
en te weten
dat er niets meer rest
en dan
wat is er dan
wie is er dan
vlinder
je weet van jezelf
hoe je bent
wat je denkt
je weet van jezelf
dat je kwetsbaar bent
op een dag
ervaar je
wat het is
gekwetst te worden
om wie je bent
gelukkig ben je sterk
sterk genoeg
om een ander te spelen
om jezelf niet meer te zijn
de confrontatie doet vaak pijn
en nu, na zoveel jaar
je jezelf hebt weggeduwd
durf je uit je cocon te komen
je staart verwonderd
naar de vlinder
die rups is geweest
nu kun je vliegen
op je eigen vleugels
© Cornel van Noppen
kwetsbaar
je bent zo kwetsbaar
zoals je in het leven staat
zo snel verdrietig
over wat men doet en zegt
woorden raken soms zo diep
maar de buitenwereld beseft dat niet
woorden als scherpe messen
snijdend in je ziel
je hebt nog geen antwoord
kent nog geen vlucht
‘s nachts
als je in bed ligt
kun je niet loskomen
van je gevoel
je voelt je eenzaam
hoort er vaak niet bij
doet altijd alles anders
dan zij
maar op een dag
zal het anders zijn
als je groot bent
en sterk
dan durf je te zijn
wie je bent
|
overprikkeld
chaos in je hoofd
alles zie je
alles hoor je
alles beleef je
heel intens
het lijkt
of je hoofd
te klein is,
de emotie er
niet allemaal in past
gek word je
van alle geluiden
die in je dringen
waar je je niet voor
af kunt sluiten
speldenprikken
en ‘s avonds
lig je wakker
starend
de slaap kun je
niet vatten
door alles
wat er nog
rondspookt
in je hoofd |
geweldig
uitgerust
uit je bed springen
de zon zien schijnen
gras waar de dauw op ligt
je lacht naar de mensen
ze lachen terug
vrolijkheid waar iedereen
zich aan spiegelt
als een lang lint
gaat het de wereld door
overal op aarde
worden mensen blij
omdat jij vanmorgen
lachte naar mij
|
stilte
‘t is zo stil
om je heen
met grote, heldere ogen
kijk je de wereld in
met zoveel vragen
in je hoofd
maar niemand zegt
het antwoord
je zou zo graag meedoen
maar je snapt de spelregels niet
de manier waarop kinderen
met elkaar omgaan
waarop mensen met elkaar omgaan
het doet vaak zo pijn
de zin van het bestaan
is jou niet duidelijk
omdat de zin van jouw bestaan
heel anders is
jij die hier
niets vindt
dan eenzaamheid
altijd alleen
geen vriendjes
geen een die jou begrijpt
dan is er stilte
en heimwee… |
autisme
heel ver weg
verstopt achter mezelf
gevangen in een
ondoordringbare wereld
in een werkelijkheid
anders dan de realiteit
zoek ik de weg naar buiten
maar de chaos in mijn hoofd
en de angst verlammen mi
sluiten mij in de kerker die ik ben
zoet is de eenzaamheid
en de hoop op bevrijding
alleen zijn stelt geen eisen
waaraan ik moet voldoen
geen inbreuk op het eiland
waarop ik mij veilig voel
geen inbreuk om dingen
te moeten die ik niet wil
sociaal moeten zijn
terwijl ik stilte zoek
en in die stilte
mijzelf ontmoet
|
| © Cornel van Noppen |
